geçmişe yolculuk 2

31/8/2007

Eğer 18 Temmuzda olacağı söylenen depremin bu denli bir şey olduğunu bilsek,balkonda çay içermiydik....Adana depreminden bir süre sonra aynı hayatı yaşayacağımızı kim bilebilir di ki....18 Ağustos sabahı zor bir sabahtı,deprem sadece evleri yıkmamıştı,insanların içinde de deprem olmuştu.Bir süre sonra tanıdığınız insanların evlerini dolaşmaya başlıyorsunuz,bir şey olmuş mu diye içinizde oluşan tufanları binayı sağlam buluşunuz yıkıyor,seviniyorsunuz.Sonraları wc,yemek ihtiyaçları oluşuyor ama binaya giremiyorsunuz,elden de bir şey gelmiyor.Ablamların binaya da bir şey olmamıştı şükür ama mahallenin yarısı yıkılmıştı.Her yerden feryatlar duyuluyordu,yıkılan evlerde sıkışanlar,uçuşan perdeler,dağılan eşyalar....Paranın olması da bir anlam ifade etmiyordu çünkü açık dükkanlar yoktu.Bir zaman sonra açılan dükkanlar 250ytl lik ekmeği 5000ytlye satar olmuştu.Tüm mahalle sokaklarda yatar olmuştuk.Arabalar çalışmıyor,arabası olan yakıt bulamıyordu.Babam kardeşimin cebinden aradı,"panik yapmayın bir yolunu bulup geleceğim" dedi.Babam geldiğinde boşalttım gözyaşlarımı...şimdi olduğu gibi...ağladım...Sonra Tüpraş patlayacak kaçabilen kaçsın dediler.1 ekmeğimiz birazda suyumuz vardı,bis'lerden bir araba vardı ve 9 kişiydik.Dağlara gitmeye karar verdik.Babam emekli askerdi.Sigaraya karşı olan babam"sigara içmek isteyen içebilir"dedi ve ekledi "9 kişiyiz,çok acıkmadıkça ekmek ve suya dokunmuyoruz,ne zaman temin edeceğiz bilmiyoruz"dedi.Ablamın 3 aylık bebeği vardı.Arabaya ablam,bebeği ve annem bir de eşyaları koyduk;geri kalanlarla yürüyerek dağlara gittik.Aslında bu gidiş yangından kaçmak için değildi.Çünkü Tüpraş patladığında tüm marmara havaya uçacaktı,biliyorduk.Bu gidiş dostlara doğruydu,sağlıklarını öğrenmek,belkide son zamanlarımızı birlikte geçirmekti...Ertesi gün kuzenim depremde bozulan fırını tamir etti,fırıncı ödemeyi ekmekle yaptı,o kadar tatlıydı ki o ekmekler...Bizi İstanbuldan almaya geldiklerinde ekmeğimizi,suyumuzu bırakmıştık kalanlara....10 gün sonra evimize geri döndük.Mahallede leş kokuları vardı.Kimse evinde kalmıyordu.Marketler,alışveriş yerleri açılmıştı.Şehirden ayrılmak isteyenlere kamyonlar bedavaydı.Yeni insanlar çekmek için işyerleri cazip hale getiriliyordu.Çadırlar dağıtıldı,kızılay yemek dağıtımına başladı.Konteynırlarda wc ler,banyolar yapıldı.Geçici konutlar oluşturuldu.Ağır hasarlı evler yıkılmaya başlandı.Orta ve az hasarlılar tamir edildi...Yaralar sarılmaya çalışılıyordu...