Hayat ve Vicdan

 Merhaba sesimi duyan,yazılarımı okuyan güzel insan,hayat basit ama bir o kadar da karışık olan bir bilmece...

Biz kendimiz,insan olarak zorlaştırıyoruz hayatı,hem kendimiz için hem diğer insanlar için,yaşanılanları görmüyor ,zamanla hissizleşiyoruz.Kefenin cebi varmış gibi,daha çok para,daha çok mal,daha çok toprak derken,sadece ben demeye başlıyoruz.Karşıdakini düşünmez oldu insanlık,aç mı tok mu,ne hissediyor düşünmez oldu. Düşkün birini görse bakıp geçer oldu...Herkesin elinde bir telefon,sohbetler unutuldu,okulda,durakta,otobüste,evde,heryerde olan bu telefonlar yüzünden ,odadan odaya mesajlar atıp birbirlerini görmeden günü bitiren insanlar kelimelerden sesli harfleri silerek yazdıkları mesajları konuşma diline taşıdılar,gençler arasında slm,mrb,ok gibi tarzanca konuşmalar iyice yerleşti,yakında tüm dünyada kelimeler kaldırılıp ortak dil emojilerle konuşulursa hiç şaşırmayalım.

Konuşmayınca,hissetmeyince,laf olsun diye yapılan evliliklerden doğan mini mini canlar,hissiz,vicdansız ve acımasız olabiliyorlar...

Suni tarım,suni sohbet,suni yaşam ,savaşları beraberinde getirdi...

Merhamet,vicdan;aile büyüklerinden öğrenilir.Sahip çıkmak lazım,insanlığa,geçmişe,geleceğe...